17

Micah’s Idols

1Now a man named Micah from the hill country of Ephraim 2said to his mother, “The eleven hundred shekels of silver that were taken from you and about which I heard you utter a curse—I have that silver with me; I took it.”
 Then his mother said, “The Lord bless you, my son!”
3When he returned the eleven hundred shekels of silver to his mother, she said, “I solemnly consecrate my silver to the Lord for my son to make an image overlaid with silver. I will give it back to you.”
4So after he returned the silver to his mother, she took two hundred shekels of silver and gave them to a silversmith, who used them to make the idol. And it was put in Micah’s house.
5Now this man Micah had a shrine, and he made an ephod and some household gods and installed one of his sons as his priest. 6In those days Israel had no king; everyone did as they saw fit.
7A young Levite from Bethlehem in Judah, who had been living within the clan of Judah, 8left that town in search of some other place to stay. On his way he came to Micah’s house in the hill country of Ephraim.
9Micah asked him, “Where are you from?”
 “I’m a Levite from Bethlehem in Judah,” he said, “and I’m looking for a place to stay.”
10Then Micah said to him, “Live with me and be my father and priest, and I’ll give you ten shekels of silver a year, your clothes and your food.” 11So the Levite agreed to live with him, and the young man became like one of his sons to him. 12Then Micah installed the Levite, and the young man became his priest and lived in his house. 13And Micah said, “Now I know that the Lord will be good to me, since this Levite has become my priest.”

17

Klei Y-Mika Kkuh Rup Yang

1Hlăk anăn, mâo sa čô mnuih mơ̆ng čar kngư Êphraim, anăn ñu Y-Mika. 2Ñu lač kơ amĭ ñu, “Sa êbâo sa êtuh klŏ prăk arăng mă mơ̆ng ih, leh anăn kyua dŏ anăn ih blŭ leh klei tăm pah, leh anăn blŭ klei anăn kơ knga kâo msĕ mơh, nĕ anei, prăk anăn dôk mbĭt hŏng kâo; kâo yơh mă gơ̆ leh.” Amĭ ñu lač, “Akâo kơ Yêhôwa brei klei jăk jĭn kơ anak êkei kâo.” 3Ñu bi wĭt sa êbâo sa êtuh klŏ prăk anăn kơ amĭ ñu, amĭ ñu lač, “Kâo myơr kơ Yêhôwa prăk hlăm kngan kâo pioh kơ anak êkei kâo ngă sa rup krah leh anăn sa rup tuh tia. Snăn ară anei kâo srăng bi wĭt gơ̆ kơ ih.” 4Snăn tơdah ñu bi wĭt prăk kơ amĭ ñu, amĭ ñu mă dua êtuh klŏ prăk leh anăn brei kơ pô tia, pô anăn ngă rup krah hŏng kyâo, luôm hŏng prăk. Rup anăn dôk hlăm sang Y-Mika. 5Snăn Y-Mika anei mâo anôk kkuh mpŭ, ñu ngă sa blah ao êphôt leh anăn rup têraphim, ñu mdưm sa čô hlăm phung anak êkei ñu, jing khua ngă yang kơ ñu. 6 Ênuk anăn amâo mâo mtao ôh hlăm čar Israel; grăp čô ngă tui si ñu mĭn djŏ.
7Mâo sa čô êkei hlăk ai mơ̆ng ƀuôn Betlêhem hlăm čar Yuđa, mơ̆ng găp djuê Yuđa, jing sa čô Lêwi. 8Êkei anăn kbiă mơ̆ng ƀuôn Betlêhem hlăm čar Yuđa čiăng duah anôk ñu dưi dôk. Êjai ñu hiu, ñu truh kơ čar kngư Êphraim kơ sang Y-Mika. 9Y-Mika lač kơ ñu, “Mơ̆ng ih hriê?” Ñu lač kơ gơ̆, “Kâo jing sa čô Lêwi mơ̆ng ƀuôn Betlêhem hlăm čar Yuđa, leh anăn kâo duah anôk kâo dưi dôk.” 10Y-Mika lač kơ ñu, “Dôk mbĭt hŏng kâo, brei ih jing kơ kâo ama leh anăn khua ngă yang, leh anăn kâo srăng brei kơ ih pluh klŏ prăk hlăm sa thŭn, sa blah čhiăm ao hơô, leh anăn mnơ̆ng ih ƀơ̆ng huă.” 11Êkei Lêwi anăn mơak dôk mbĭt hŏng êkei anăn; ñu yap êkei hlăk ai Lêwi jing msĕ si sa hlăm phung anak êkei ñu. 12Y-Mika pioh brei êkei Lêwi anăn, jing khua ngă yang kơ ñu, leh anăn gơ̆ dôk hlăm sang Y-Mika. 13Y-Mika lač, “Ară anei kâo thâo kơ Yêhôwa srăng brei klei jăk jĭn kơ kâo, kyuadah kâo mâo sa čô Lêwi jing khua ngă yang.”