49

The Servant of the Lord

  1Listen to me, you islands;
   hear this, you distant nations:
  Before I was born the Lord called me;
   from my mother’s womb he has spoken my name.
  2He made my mouth like a sharpened sword,
   in the shadow of his hand he hid me;
  he made me into a polished arrow
   and concealed me in his quiver.
  3He said to me, “You are my servant,
   Israel, in whom I will display my splendor.”
  4But I said, “I have labored in vain;
   I have spent my strength for nothing at all.
  Yet what is due me is in the Lord’s hand,
   and my reward is with my God.”

  5And now the Lord says—
   he who formed me in the womb to be his servant
  to bring Jacob back to him
   and gather Israel to himself,
  for I am honored in the eyes of the Lord
   and my God has been my strength—
  6he says:
  “It is too small a thing for you to be my servant
   to restore the tribes of Jacob
   and bring back those of Israel I have kept.
  I will also make you a light for the Gentiles,
   that my salvation may reach to the ends of the earth.”

  7This is what the Lord says—
   the Redeemer and Holy One of Israel—
  to him who was despised and abhorred by the nation,
   to the servant of rulers:
  “Kings will see you and stand up,
   princes will see and bow down,
  because of the Lord, who is faithful,
   the Holy One of Israel, who has chosen you.”

Restoration of Israel

8This is what the Lord says:
  “In the time of my favor I will answer you,
   and in the day of salvation I will help you;
  I will keep you and will make you
   to be a covenant for the people,
  to restore the land
   and to reassign its desolate inheritances,
  9to say to the captives, ‘Come out,’
   and to those in darkness, ‘Be free!’

  “They will feed beside the roads
   and find pasture on every barren hill.
  10They will neither hunger nor thirst,
   nor will the desert heat or the sun beat down on them.
  He who has compassion on them will guide them
   and lead them beside springs of water.
  11I will turn all my mountains into roads,
   and my highways will be raised up.
  12See, they will come from afar—
   some from the north, some from the west,
   some from the region of Aswan.

  13Shout for joy, you heavens;
   rejoice, you earth;
   burst into song, you mountains!
  For the Lord comforts his people
   and will have compassion on his afflicted ones.

  14But Zion said, “The Lord has forsaken me,
   the Lord has forgotten me.”

  15“Can a mother forget the baby at her breast
   and have no compassion on the child she has borne?
  Though she may forget,
   I will not forget you!
  16See, I have engraved you on the palms of my hands;
   your walls are ever before me.
  17Your children hasten back,
   and those who laid you waste depart from you.
  18Lift up your eyes and look around;
   all your children gather and come to you.
  As surely as I live,” declares the Lord,
   “you will wear them all as ornaments;
   you will put them on, like a bride.

  19“Though you were ruined and made desolate
   and your land laid waste,
  now you will be too small for your people,
   and those who devoured you will be far away.
  20The children born during your bereavement
   will yet say in your hearing,
  ‘This place is too small for us;
   give us more space to live in.’
  21Then you will say in your heart,
   ‘Who bore me these?
  I was bereaved and barren;
   I was exiled and rejected.
   Who brought these up?
  I was left all alone,
   but these—where have they come from?’ ”
22This is what the Sovereign Lord says:
  “See, I will beckon to the nations,
   I will lift up my banner to the peoples;
  they will bring your sons in their arms
   and carry your daughters on their hips.
  23Kings will be your foster fathers,
   and their queens your nursing mothers.
  They will bow down before you with their faces to the ground;
   they will lick the dust at your feet.
  Then you will know that I am the Lord;
   those who hope in me will not be disappointed.”

  24Can plunder be taken from warriors,
   or captives be rescued from the fierce ?
25But this is what the Lord says:
  “Yes, captives will be taken from warriors,
   and plunder retrieved from the fierce;
  I will contend with those who contend with you,
   and your children I will save.
  26I will make your oppressors eat their own flesh;
   they will be drunk on their own blood, as with wine.
  Then all mankind will know
   that I, the Lord, am your Savior,
   your Redeemer, the Mighty One of Jacob.”

49

Pô Ding Kơna Yahweh

  1Pô ding kơna Yahweh pơhiăp tui anai,
   “Hơmư̆ Kâo bĕ, Ơ ƀing dŏ ƀơi khul plao ia hăng amăng khul anih jĕ Rơsĭ Prŏng.
   Hơmư̆ bĕ tơlơi anai, Ơ ƀing lŏn čar ataih ăh.
   Hlâo kơ amĭ tơkeng kơ Kâo, Yahweh iâu laih Kâo.
   Čơdơ̆ng mơ̆ng hrơi tơkeng kơ Kâo Ñu hơmâo pơanăn Kâo laih.
  2Ñu ngă brơi kơ boh hiăp amăng bah Kâo jing kar hăng sa ƀĕ đao tơma,
   amăng plă̱ tơngan Ñu pô yơh Ñu pơdŏp hĭ Kâo rơnŭk hơđơ̆ng.
  Ñu pơjing kơ Kâo kar hăng ƀrŏm hraŏ krih hiam
   laih anŭn go̱m hĭ Kâo kar hăng amăng hruh hraŏ Ñu yơh.
  3Yahweh laĭ kơ Kâo tui anai, ‘Ih yơh jing ding kơna Kâo,
   jing Israel sĭt, amăng ih yơh Kâo či pơrơđah tơlơi guh kơang Kâo.’
  4Samơ̆ bơ kơ Kâo, Kâo laĭ tui anai, ‘Kâo hơmâo mă bruă laih kơ tơlơi kơñăm đôč đač.
   Kâo hơmâo pơhoăč hĭ laih tơlơi kơtang Kâo ƀu tŭ yua jing kơnơ̆ng kar hăng kơhŭl ia đôč yơh.
  Wơ̆t tơdah tui anŭn, sĭt tơlơi pơmĭn ƀlơ̆ng Kâo dŏ amăng tơngan Yahweh,
   laih anŭn tơlơi bơni Kâo dŏ amăng Ơi Adai Kâo.’

  5“Yuakơ anŭn, hlâo kơ Yahweh pơjing laih Kâo amăng kian amĭ kiăng kơ jing Ding Kơna Ñu,
   Ñu ruah Kâo kiăng kơ ba glaĭ ƀing Yakôb pơ Ñu laih anŭn pơƀut glaĭ ƀing Israel anŭn kơ Ñu pô,
  yuakơ Kâo hơmâo tơlơi pơpŭ ƀơi anăp mơta Yahweh
   laih anŭn Ơi Adai Kâo yơh jing tơlơi kơtang Kâo nanao.
  6Ñu laĭ hăng Kâo tui anai,
   ‘Tơlơi rŭ̱ pơdơ̆ng glaĭ ƀing kơnung djuai Yakôb,
   laih anŭn tơlơi ba glaĭ ƀing lŏm kơ ƀing Israel jing ƀing Kâo hơmâo djă̱ pioh laih,
   jing mơta tơlơi anet đơi kơ Ih kiăng kơ jing Ding Kơna Kâo.
  Kâo ăt pơjing hĭ Ih jing tơlơi bơngač kơ ƀing mơnuih Tuai,
   kiăng kơ Ih dưi ba tơlơi pơklaih Kâo pơ abih bang anih amăng lŏn tơnah yơh.’ ”

  7Yahweh jing Pô Song mă laih anŭn jing Pô Rơgoh Hiam Israel,
   pơhiăp hăng Pô ƀing lŏn čar Israel djik djak hăng kơhak kơčŭh,
   jing pơhiăp hăng Ding Kơna ƀing khua djă̱ akŏ tui anai,
  “Ƀing pơtao či ƀuh Ih laih anŭn tơgŭ kiăng kơ pơpŭ pơyom,
   ƀing khua moa či ƀuh laih anŭn bon kơkuh ƀơi anăp Ih yơh.
  Ƀing gơñu či ngă tui anŭn yuakơ Yahweh jing Pô tŏng ten,
   jing Pô Rơgoh Hiam Israel, jing Pô hơmâo ruah mă laih Ih.”

Tơlơi Rŭ̱ Pơdơ̆ng Glaĭ Lŏn Čar Israel

8Anai yơh jing tơlơi Yahweh pơhiăp dơ̆ng hăng Ding Kơna Ñu:
  “Amăng mông mơyŭn yơh Kâo či laĭ glaĭ kơ Ih,
   laih anŭn amăng hrơi tơlơi pơklaih ƀing Israel yơh Kâo či djru kơ Ih.
  Kâo či răng pơgang Ih laih anŭn brơi kơ Ih ngă
   sa tơlơi pơgop hăng ƀing ană plei Kâo,
  kiăng kơ rŭ̱ pơdơ̆ng glaĭ anih lŏn gơñu anŭn
   laih anŭn brơi kơ ƀing gơñu dŏ glaĭ dơ̆ng amăng anih lŏn kŏng ngăn gơñu anŭn,
   jing anih lŏn hông hang ră anai.
  9Ih či pơhiăp hăng ƀing mơnă tui anai, ‘Tơbiă bĕ,’
   laih anŭn kơ ƀing mơnuih dŏ amăng sang mơnă kơnăm mơmŏt tui anai, ‘Rơngai bĕ!’

  “Ƀing gơñu či jing kar hăng khul triu ƀơ̆ng rơ̆k ƀơi kơtuai khul jơlan
   laih anŭn či ƀơ̆ng rơ̆k amăng khul đang rơ̆k ƀơi rĭm bŏl čư̆ tơba ră anai.
  10Ƀing gơñu ƀu či tơua ôh laih anŭn kŏn mơhao lơi,
   tơlơi pơiă yang hrơi amăng tơdron ha̱r ăt kŏn pơruă hĭ ƀing gơñu lơi,
  yuakơ Pô ba akŏ gơñu či glưh pran jua kơ ƀing gơñu yơh
   laih anŭn dui ba ƀing gơñu jĕ ƀơi khul ia bluh.

  11“Kâo či pơplih hĭ abih bang čư̆ čan Kâo jing hĭ khul jơlan hiam,
   laih anŭn khul jơlan Kâo anŭn či jing hĭ kơdư glông hloh kơ lŏn jĕ kơtuai anŭn yơh.
  12Lăng bĕ, ƀing gơñu či wơ̆t glaĭ mơ̆ng ataih,
   jing đơđa rai mơ̆ng gah dư̱r, đơđa mơ̆ng gah yŭ̱,
   laih anŭn jing đơđa rai mơ̆ng plei prŏng Aswan gah thu̱ng lŏn čar Êjip yơh.”

  13Kâo, Yesayah, pơhiăp tui anai, “Ur dreo mơak mơai bĕ, Ơ khul tal adai ăh!
   Hơ̆k mơak bĕ, Ơ lŏn tơnah hơi!
  Adoh kraih bĕ, Ơ khul čư̆ čan!
   Ngă bĕ tui anŭn yuakơ Yahweh pơalum ƀing gơmơi, jing ƀing ană plei Ñu,
   laih anŭn či glưh pran jua kơ ƀing gơmơi jing ƀing tŭ tơnap tap.”

  14Samơ̆ ƀing Ziôn, jing ƀing Yerusalaim, laĭ tui anai, “Yahweh hơmâo đuaĭ lui hĭ ƀing ta laih,
   Khua Yang hơmâo wơr bĭt hĭ ƀing ta laih.”

  15Yahweh laĭ glaĭ tui anai, “Sa čô amĭ ƀu thâo wơr bĭt hĭ ôh ană nge ñu dŏ mĕm ƀơi tơda ñu
   samơ̆ ñu glưh pran jua nanao yơh kơ ană ñu hơmâo tơkeng rai anŭn.
  Wơ̆t tơdah năng ai ñu wơr bĭt hĭ ană ñu,
   samơ̆ Kâo ƀu či wơr bĭt hĭ ƀing gih ôh!
  16Lăng bĕ, Kâo hơmâo čih jă̱ laih anăn gih ƀơi plă̱ tơngan Kâo,
   laih anŭn Kâo hơdơr nanao yơh khul pơnăng plei prŏng gih jing khul pơnăng dŏ răm rai.
  17Ƀing ană đah rơkơi gih jĕ či wơ̆t glaĭ kiăng kơ rŭ̱ pơdơ̆ng glaĭ plei gih anŭn,
   laih anŭn ƀing hlơi pô pơrai hĭ plei gih anŭn, či đuaĭ hĭ mơ̆ng ƀing gih yơh.
  18Angak lăng đĭ bĕ mơta gih laih anŭn lăng bĕ jum dar,
   abih bang ƀing ană đah rơkơi gih pơƀut glaĭ hăng wơ̆t glaĭ yơh.”
  Kâo, Yahweh, pơhiăp pơhaih tui anai: Kâo ƀuăn rơ̆ng hăng tơlơi hơdip Kâo,
   ƀing gih či hơ̆k mơak hăng ƀing gơñu kar hăng buh hơô gơnam pơhrôp,
   jing kar hăng sa čô neh hơđŭ hơ̆k mơak tơdang ñu buh hơô gơnam pơhrôp yơh.

  19“Wơ̆t tơdah plei prŏng gih jing răm rai laih anŭn rơngol
   laih anŭn anih lŏn gih jing hĭ hông hang,
  samơ̆ plei gih jĕ či jing hĭ anet đơi kơ lu ană plei gih,
   laih anŭn ƀing hlơi pô lun ƀơ̆ng gih laih hlâo adih či jing ataih hĭ yơh.
  20Hloh kơ anŭn dơ̆ng, ƀing ană bă gih hơmâo tơkeng rai tơdang ƀing gih dŏ rơngot hơning ataih mơ̆ng lŏn čar pô
   či pơhiăp kơ ƀing gih hơmư̆ tui anai,
  ‘Plei ta anai jing anet đơi kơ ƀing ta,
   pha brơi kơ ƀing gơmơi anih lŏn dơ̆ng bĕ kiăng kơ hơdip.’
  21Giŏng anŭn, ƀing gih či pơmĭn amăng pran jua gih tui anai,
   ‘Hlơi pô tơkeng brơi kơ ƀing ta hơdôm ƀing ană anŭn lĕ?
  Ƀing ta ƀu hơmâo ană ôh laih anŭn jing hĭ plao.
   Ƀing ta dŏ amăng lŏn čar ataih laih anŭn arăng hơngah hĭ ƀing ta.
  Hlơi pô čem rong ƀing ană bă anŭn lĕ?
  Ƀing ta kơnơ̆ng dŏ hơjăn păn đôč yơh,
   samơ̆ kơ ƀing gơñu anŭn, mơ̆ng pă ƀing gơñu tơbiă rai lĕ?’ ”
22Anai yơh jing tơlơi Khua Yang Yahweh pơhiăp:
  “Lăng bĕ, Kâo či wơ̆t tơngan kơ ƀing mơnuih Tuai,
   Sĭt Kâo či yơr đĭ sa ƀĕ hla gru Kâo kiăng kơ pơƀut ƀing ană plei khul lŏn čar anŭn,
  laih anŭn ƀing gơñu či pŭ̱ pi ƀing ană đah rơkơi gih
   laih anŭn đua ƀing ană đah kơmơi gih ƀơi bra gơñu yơh kiăng kơ ba glaĭ pơ anih lŏn gih.
  23Ƀing pơtao gơñu či jing hĭ kar hăng ƀing ama rong gih,
   laih anŭn ƀing hơbia pơtao gơñu jing hĭ kar hăng ƀing amĭ răk rong gih yơh.
  Ƀing yom prŏng anŭn či bon kơkuh ƀơi anăp gih hăng ƀô̆ mơta gơñu sŏ̱ lŏn yơh.
   Sĭt ƀing gơñu či pơluă gŭ gơñu pô kar hăng liah ƀruih lŏn ƀơi tơkai gih yơh.
  Ƀơi mông anŭn, ƀing gih či thâo krăn yơh kơ tơlơi Kâo jing Yahweh,
   laih anŭn hlơi pô čang rơmang amăng Kâo ƀu či tŭ mlâo mlañ ôh.”

  24Hiư̆m ngă, hơmâo mơ̆ hlơi pô dưi mă pơđuaĭ hĭ gơnam sua mă mơ̆ng ƀing tơhan khĭn kơtang?
   Hơmâo mơ̆ hlơi pô dưi pơklaih hĭ ƀing mơnă mơ̆ng tơhan kheñ đet anŭn?
25Samơ̆ anai yơh jing tơlơi Yahweh pơhiăp:
  “Sĭt yơh, hơmâo mơ̆n Pô či mă pơđuaĭ hĭ ƀing mơnă mơ̆ng ƀing tơhan khĭn kơtang,
   laih anŭn gơnam sua mă mơ̆ng ƀing tơhan kheñ đet anŭn.
  Kâo yơh jing Pô či pơblah pơkơdơ̆ng glaĭ hăng ƀing hlơi pô pơblah pơkơdơ̆ng glaĭ hăng ƀing gih,
   laih anŭn Kâo yơh jing Pô pơklaih hĭ ƀing ană bă gih yơh.
  26Kâo či ngă brơi kơ ƀing kơtư̆ juă gih ƀơ̆ng glaĭ drơi jan gơñu pô.
   Ƀing gơñu či măt hăng drah gơñu pô, kar hăng măt ia tơpai yơh.
  Giŏng anŭn, abih bang mơnuih mơnam či thâo krăn yơh
   kơ tơlơi Kâo, Yahweh, jing Pô Pơklaih gih,
   jing Pô Song Mă gih, jing Pô Dưi Kơtang ơi adon gih Yakôb yơh.”