2

Klei Khua Pô Hưn Êlâo Bi Ƀuh Mnuih Mâo Klei Mkă

1Kâo kngưr ală leh anăn dlăng, nĕ anei mâo sa čô êkei djă sa aruăt klei mkă! 2Leh anăn kâo lač, “Ti ih nao?” Leh anăn ñu lač kơ kâo, “Kâo nao mkă ƀuôn Yêrusalem, čiăng ƀuh boh ƀai leh anăn boh dlông ñu.” 3Nĕ anei, dĭng buăl jăk pô blŭ hŏng kâo nao phă anăp, leh anăn sa čô dĭng buăl jăk mkăn hriê bi tuôm hŏng ñu, 4leh anăn lač kơ ñu, “Êran bĕ, blŭ kơ êkei hlăk ai anăn, ‘Arăng srăng dôk hlăm ƀuôn Yêrusalem msĕ si ƀuôn amâo mâo mnư̆ ôh, kyuadah mâo lu lĭn mnuih leh anăn êmô biăp hlăm gơ̆. 5Kyuadah kâo pô srăng jing kơ gơ̆ sa mnư̆ pui jŭm dar gơ̆.’ Yêhôwa lač, ‘leh anăn kâo srăng jing klei guh kơang gơ̆ hlăm gơ̆.’ ”

Klei Iêu Wĭt Phung Jing Mnă

6“Hơi! Hơi! Đuĕ bĕ mơ̆ng čar dưr,” Yêhôwa lač, “kyuadah kâo prah prŭng diih leh msĕ si pă angĭn hlăm adiê,” Yêhôwa lač. 7“Hơi! Ơ ƀuôn Siôn! Đuĕ nao bĕ, Ơ phung diih dôk mbĭt hŏng anak mniê ƀuôn Ƀaƀilôn.” 8Kyuadah snei Yêhôwa kơ phung kahan lač: “Čiăng mâo klei guh kơang ñu tiŏ nao kâo kơ phung găp djuê mnuih plah mă leh mnơ̆ng diih — kyuadah hlei pô ruêh ih ruêh asăr ală Yêhôwa pô — 9nĕ anei, kâo srăng yơr kngan kâo ngă kơ diñu, leh anăn diñu srăng jing mnơ̆ng plah mă kơ phung mă bruă kơ diñu leh. Hlăk anăn diih srăng thâo Yêhôwa kơ phung kahan tiŏ nao leh kâo. 10Mmuñ leh anăn hơ̆k hdơ̆k bĕ, Ơ Anak Mniê Ƀuôn Siôn; kyuadah nĕ anei kâo hriê leh anăn kâo srăng dôk ti krah ih,” Yêhôwa lač. 11“Lu phung găp djuê mnuih srăng bi mguôp hŏng Yêhôwa hlăm hruê anăn, leh anăn srăng jing phung ƀuôn sang kâo; leh anăn kâo srăng dôk ti krah diih, leh anăn diih srăng thâo Yêhôwa kơ phung kahan tiŏ nao leh kâo kơ diih. 12Yêhôwa srăng dưn phung Yuđa msĕ si kdrêč djŏ kơ ñu hlăm čar doh jăk, leh anăn srăng lŏ ruah ƀuôn Yêrusalem.”
13Brei jih jang mnuih dôk kriêp ti anăp Yêhôwa, kyuadah ñu kgŭ leh mơ̆ng anôk doh jăk ñu.

2

A Man With a Measuring Line

1Then I looked up, and there before me was a man with a measuring line in his hand. 2I asked, “Where are you going?”
 He answered me, “To measure Jerusalem, to find out how wide and how long it is.”
3While the angel who was speaking to me was leaving, another angel came to meet him 4and said to him: “Run, tell that young man, ‘Jerusalem will be a city without walls because of the great number of people and animals in it. 5And I myself will be a wall of fire around it,’ declares the Lord, ‘and I will be its glory within.’
6“Come! Come! Flee from the land of the north,” declares the Lord, “for I have scattered you to the four winds of heaven,” declares the Lord.
7“Come, Zion! Escape, you who live in Daughter Babylon!” 8For this is what the Lord Almighty says: “After the Glorious One has sent me against the nations that have plundered you—for whoever touches you touches the apple of his eye— 9I will surely raise my hand against them so that their slaves will plunder them. Then you will know that the Lord Almighty has sent me.
10“Shout and be glad, Daughter Zion. For I am coming, and I will live among you,” declares the Lord. 11“Many nations will be joined with the Lord in that day and will become my people. I will live among you and you will know that the Lord Almighty has sent me to you. 12The Lord will inherit Judah as his portion in the holy land and will again choose Jerusalem. 13Be still before the Lord, all mankind, because he has roused himself from his holy dwelling.”