22

Klei Bi Hriêng kơ Klei Huă Ƀơ̆ng Bi Kuôl Ung Mô̆

(Luk 14:15-24)

¹Yêsu lŏ blŭ kơ diñu hŏng klei bi hriêng snei, ²“Ƀuôn ala mtao adiê jing msĕ si sa čô mtao mkra klei ƀơ̆ng huă bi kuôl ung mô̆ kơ anak êkei ñu. ³Ñu tiŏ nao phung dĭng buăl ñu iêu phung ñu jak leh kơ klei huă mnăm. Ƀiădah phung anăn amâo čiăng hriê ôh. ⁴Ñu lŏ tiŏ nao phung dĭng buăl mkăn, lač, ‘Hưn bĕ kơ phung kâo jak leh, Nĕ anei, kâo mkra leh mnơ̆ng ƀơ̆ng huă, čuh leh êmô leh anăn êđai êmô êmŏng, jih jang mnơ̆ng mprăp leh sơăi; hriê bĕ kơ klei ƀơ̆ng huă bi kuôl ung mô̆.’ ⁵Ƀiădah phung ñu jak anăn amâo uêñ ôh leh anăn đuĕ nao kơ anôk mkăn, sa čô nao kơ hma, pô mkăn nao čhĭ mnia, ⁶đa đa mkăn mă phung dĭng buăl ñu ngă jhat kơ digơ̆ leh anăn bi mdjiê hĕ digơ̆. ⁷Mtao ngêñ, ñu tiŏ nao phung kahan ñu bi rai phung bi mdjiê anăn leh anăn čuh ƀuôn diñu. ⁸Leh anăn ñu lač kơ phung dĭng buăl ñu, ‘Klei bi kuôl ung mô̆ mkra leh, ƀiădah phung kâo jak amâo năng hriê ôh. ⁹Snăn nao bĕ hlăm tar ƀar êlan dơ̆ng leh anăn jak jih jang mnuih diih ƀuh brei hriê kơ klei ƀơ̆ng huă bi kuôl ung mô̆.’ ¹⁰Phung dĭng buăl anăn nao tar ƀar êlan dơ̆ng jak ba jih jang mnuih diñu ƀuh, wăt mnuih jhat wăt mnuih jăk. Snăn adŭ ƀơ̆ng huă bŏ hŏng mnuih.
¹¹Ƀiădah tơdah mtao mŭt čiăng dlăng phung hriê, ñu ƀuh tinăn sa čô êkei amâo hơô ao bi kuôl ôh. ¹²Ñu lač kơ pô anăn, ‘Ơ jiăng, si ih dưi mŭt tinei amâo hơô ao bi kuôl ôh?’ Mnuih anăn amâo thâo lŏ wĭt lač ôh. ¹³Leh anăn mtao lač kơ phung dĭng buăl ñu, ‘Kă jơ̆ng kngan ñu leh anăn hwiê ñu hlăm anôk mmăt ti tač; tinăn srăng mâo klei čŏk hia leh anăn klei kriêt êgei.’ ¹⁴Kyuadah lu mnuih arăng iêu, ƀiădah ƀiă mnuih arăng ruah.”

Klei Êmuh kơ Hră Jia

(Mark 12:13-17; Luk 20:20-26)

¹⁵Hlăk anăn phung Pharisi nao bi trông čhai čiăng duah klei dưi kčŭt kơ Yêsu hlăm klei Ñu blŭ. ¹⁶Diñu tiŏ nao phung ƀĭng kna diñu mbĭt hŏng phung Hêrôt, lač, “Ơ Nai, hmei thâo kơ ih jing sa čô pô sĭt klă, mtô klei Aê Diê hŏng klei sĭt nik leh anăn ih amâo yap mnuih mdê mdê ôh; kyuadah ih amâo dlăng kơ klei arăng jing ôh. ¹⁷Snăn hưn kơ hmei ya ih mĭn. Bhiăn mơ̆ tuh jia kơ Sêsar amâodah hơăi?” ¹⁸Yêsu thâo klei mĭn jhat diñu, leh anăn lŏ wĭt lač, “Si ngă diih lông dlăng kâo, Ơ phung ai ngăm? ¹⁹Brei kâo dlăng prăk tuh jia anăn.” Diñu brei kơ Yêsu sa asăr prăk đơniê. ²⁰Yêsu lač kơ diñu, “Hlei rup leh anăn hră čih anei?” ²¹Diñu lač, “Dŏ Sêsar.” Leh anăn Yêsu lač kơ diñu, “Snăn bi wĭt bĕ kơ Sêsar dŏ Sêsar, leh anăn bi wĭt bĕ kơ Aê Diê dŏ Aê Diê.” ²²Tơdah diñu hmư̆ klei anăn, diñu bi kngăr; diñu lui Yêsu leh anăn đuĕ nao.

Klei Êmuh Djŏ kơ Klei Kbiă Lŏ Hdĭp

(Mark 12:18-27; Luk 20:27-40)

²³Hruê anăn mơh mâo phung Sadusi hriê kơ Yêsu, phung lač amâo mâo klei kbiă lŏ hdĭp ôh. Diñu êmuh kơ Yêsu snei, ²⁴“Ơ Nai, Y-Môis lač, ‘Tơdah sa čô êkei djiê amâo mâo anak ôh, brei adei ñu čuê nuê čiăng bi mâo anak kơ ayŏng ñu.’ ²⁵Snăn mâo hlăm phung hmei kjuh čô ayŏng adei. Ayŏng khua dôk mô̆ leh anăn djiê, amâo mâo anak ôh, leh anăn lui mô̆ ñu kơ adei ñu. ²⁶Msĕ mơh adei anăp ñu leh anăn adei tal tlâo, tơl truh ti adei tal kjuh. ²⁷Êdei kơ jih jang diñu, mniê anăn djiê mơh. ²⁸Snăn ti hruê kbiă lŏ hdĭp, mniê anăn srăng jing mô̆ kơ hlei pô hlăm phung kjuh čô anăn, kyuadah jih jang diñu dôk leh mniê anăn sơăi?”
²⁹Ƀiădah Yêsu lŏ wĭt lač kơ phung Sadusi, “Diih čhuai leh kyuadah diih amâo thâo săng ôh Klei Aê Diê Blŭ čih, kăn thâo săng rei klei myang Ñu. ³⁰Kyuadah hlăm hruê kbiă lŏ hdĭp êkei amâo lŏ dôk mô̆ ôh, mniê kăn lŏ dôk ung rei, ƀiădah diñu srăng jing msĕ si phung dĭng buăl jăk Aê Diê hlăm adiê. ³¹Bi kơ klei phung djiê kbiă lŏ hdĭp, diih amâo tuôm dlăng hĕ klei Aê Diê lač leh kơ diih, ³²‘Kâo jing Aê Diê Y-Abraham, Aê Diê Y-Isăk, leh anăn Aê Diê Y-Yakôp?’ Ñu amâo jing Aê Diê kơ phung djiê ôh, ƀiădah Aê Diê kơ phung hdĭp.” ³³Tơdah phung lu hmư̆ klei anăn, diñu bi kngăr kơ klei Yêsu mtô.

Klei Mtă Prŏng

(Mark 12:28-34; Luk 10:25-28)

³⁴Tơdah phung Pharisi hmư̆ Yêsu dưi leh hŏng phung Sadusi, diñu bi kƀĭn mbĭt. ³⁵Sa čô khua klei bhiăn hlăm phung diñu êmuh snei čiăng lông dlăng Yêsu, ³⁶“Ơ Nai, hlăm klei bhiăn ya klei mtă jing prŏng hĭn?” ³⁷Yêsu lač kơ ñu, “Ih srăng khăp kơ Khua Yang Aê Diê ih hŏng jih ai tiê, hŏng jih mngăt, leh anăn hŏng jih klei mĭn ih. ³⁸Klei mtă anăn jing prŏng hĭn leh anăn êlâo hĭn. ³⁹Leh anăn klei mtă tal dua jing msĕ snăn mơh, Ih srăng khăp kơ pô riêng gah ih msĕ si kơ ih pô. ⁴⁰Jih jang klei bhiăn leh anăn klei phung khua pô hưn êlâo čih kbiă mơ̆ng dua mta klei mtă anăn.”

Klei Êmuh Djŏ kơ Krist

(Mark 12:35-37; Luk 20:41-44)

⁴¹Êjai phung Pharisi bi kƀĭn mbĭt, Yêsu êmuh kơ diñu snei,
⁴²“Ya diih mĭn kơ Krist? Hlei anak gơ̆ jing?” Phung Pharisi lač kơ gơ̆, “Anak Y-Đawit.” ⁴³Yêsu lač kơ phung Pharisi, “Snăn si ngă Y-Đawit, êjai blŭ hŏng klei Yang Mngăt Jăk kčŭt pia kơ gơ̆ Khua Yang, lač,
⁴⁴‘Khua Yang lač kơ Khua Yang kâo,
dôk gŭ bĕ Ih tĭng hnuă kâo,
tơl kâo dưm phung roh Ih ti gŭ jơ̆ng Ih’?
⁴⁵Tơdah Y-Đawit pia kơ Krist Khua Yang, si ngă Ñu dưi jing anak Y-Đawit lĕ?” ⁴⁶Amâo mâo sa čô dưi lŏ wĭt lač kơ Ñu ôh, leh anăn dơ̆ng mơ̆ng hruê anăn amâo lŏ mâo pô jhŏng êmuh kơ Ñu sa klei ôh.

22

喜宴的比喻

（路14．15－24）

¹耶穌又用比喻對他們說： ²「天國好比一個王為他兒子擺設娶親的宴席。 ³他打發僕人去，請那些被邀的人來赴宴，他們卻不肯來。 ⁴王又打發別的僕人，說：『你們去告訴那被邀的人，我的宴席已經預備好了，牛和肥畜已經宰了，各樣都齊備，請你們來赴宴。』 ⁵那些人不理就走了，一個到自己田裏去，一個做買賣去。 ⁶其餘的抓住僕人，凌辱他們，把他們殺了。 ⁷王就大怒，發兵除滅那些兇手，燒燬他們的城。 ⁸於是王對僕人說：『喜宴已經齊備，只是所邀的人不配。 ⁹所以你們要往岔路口上去，凡遇見的，都邀來赴宴。』 ¹⁰那些僕人就出去，到大路上，凡遇見的，不論善惡都招聚了來，宴席上就坐滿了客人。 ¹¹王進來見賓客，看到那裏有一個沒有穿禮服的， ¹²就對他說：『朋友，你到這裏來怎麼不穿禮服呢？』那人無言可答。 ¹³於是王對侍從說：『捆起他的手腳，把他扔在外邊的黑暗裏；在那裏他要哀哭切齒了。』 ¹⁴因為被召的人多，選上的人少。」

納稅給凱撒的問題

（可12．13－17；路20．19－26）

¹⁵於是，法利賽人出去商議，怎樣找話柄來陷害耶穌， ¹⁶就打發他們的門徒同希律黨人去見耶穌，說：「老師，我們知道你是誠實的，並且誠誠實實傳上帝的道，無論誰你都一視同仁，因為你不看人的面子。 ¹⁷請告訴我們，你的意見如何？納稅給凱撒合不合法？」 ¹⁸耶穌看出他們的惡意，就說：「假冒為善的人哪，為甚麼試探我？ ¹⁹拿一個納稅的錢給我看！」他們就拿一個銀幣來給他。 ²⁰耶穌問他們：「這像和這名號是誰的？」 ²¹他們說：「是凱撒的。」於是耶穌說：「這樣，凱撒的歸凱撒；上帝的歸上帝。」 ²²他們聽了十分驚訝，就離開他走了。

復活的問題

（可12．18－27；路20．27－40）

²³那天，撒都該人來見耶穌。他們說沒有復活這回事，於是問耶穌： ²⁴「老師，摩西說：『某人若死了，沒有孩子，他弟弟該娶他的妻子，為哥哥生子立後。』 ²⁵從前，在我們這裏有兄弟七人，第一個娶了妻，死了，沒有孩子，撇下妻子給弟弟。 ²⁶第二、第三，直到第七個，都是如此。 ²⁷後來，那婦人也死了。 ²⁸那麼，在復活的時候，她是七個人中哪一個的妻子呢？因為他們都娶過她。」 ²⁹耶穌回答他們說：「你們錯了，因為不明白聖經，也不知道上帝的大能。 ³⁰在復活的時候，人也不娶也不嫁，而是像天上的天使一樣。 ³¹論到死人復活，上帝向你們所說的話，你們沒有念過嗎？ ³²他說：『我是亞伯拉罕的上帝，以撒的上帝，雅各的上帝。』上帝不是死人的上帝，而是活人的上帝。」 ³³眾人聽見這話，對他的教導非常驚訝。

最大的誡命

（可12．28－34；路10．25－28）

³⁴法利賽人聽見耶穌堵住了撒都該人的口，他們就聚集在一起。 ³⁵其中有一個人是律法師⚓，要試探耶穌，就問他： ³⁶「老師，律法上的誡命哪一條是最大的呢？」 ³⁷耶穌對他說：「你要盡心、盡性、盡意愛主－你的上帝。 ³⁸這是最大的，且是第一條誡命。 ³⁹第二條也如此，就是要愛鄰⚓如己。 ⁴⁰這兩條誡命是一切律法和先知書的總綱。」

基督與大衛的關係

（可12．35－37；路20．41－44）

⁴¹法利賽人聚集的時候，耶穌問他們： ⁴²「論到基督，你們的意見如何？他是誰的後裔呢？」他們說：「是大衛的。」 ⁴³耶穌說：「這樣，大衛被聖靈感動，怎麼還稱他為主，說：
⁴⁴『主對我主說：
你坐在我的右邊，
等我把你的仇敵放在你腳下？』
⁴⁵大衛既稱他為主，他怎麼又是大衛的後裔呢？」 ⁴⁶沒有一個人能回答一句話，從那日以後沒有人敢再問他甚麼。