22

Klei Bi Hriêng kơ Klei Huă Ƀơ̆ng Bi Kuôl Ung Mô̆

(Luk 14:15-24)

 1Yêsu lŏ blŭ kơ diñu hŏng klei bi hriêng snei, 2“Ƀuôn ala mtao adiê jing msĕ si sa čô mtao mkra klei ƀơ̆ng huă bi kuôl ung mô̆ kơ anak êkei ñu. 3Ñu tiŏ nao phung dĭng buăl ñu iêu phung ñu jak leh kơ klei huă mnăm. Ƀiădah phung anăn amâo čiăng hriê ôh. 4Ñu lŏ tiŏ nao phung dĭng buăl mkăn, lač, ‘Hưn bĕ kơ phung kâo jak leh, Nĕ anei, kâo mkra leh mnơ̆ng ƀơ̆ng huă, čuh leh êmô leh anăn êđai êmô êmŏng, jih jang mnơ̆ng mprăp leh sơăi; hriê bĕ kơ klei ƀơ̆ng huă bi kuôl ung mô̆.’ 5Ƀiădah phung ñu jak anăn amâo uêñ ôh leh anăn đuĕ nao kơ anôk mkăn, sa čô nao kơ hma, pô mkăn nao čhĭ mnia, 6đa đa mkăn mă phung dĭng buăl ñu ngă jhat kơ digơ̆ leh anăn bi mdjiê hĕ digơ̆. 7Mtao ngêñ, ñu tiŏ nao phung kahan ñu bi rai phung bi mdjiê anăn leh anăn čuh ƀuôn diñu. 8Leh anăn ñu lač kơ phung dĭng buăl ñu, ‘Klei bi kuôl ung mô̆ mkra leh, ƀiădah phung kâo jak amâo năng hriê ôh. 9Snăn nao bĕ hlăm tar ƀar êlan dơ̆ng leh anăn jak jih jang mnuih diih ƀuh brei hriê kơ klei ƀơ̆ng huă bi kuôl ung mô̆.’ 10Phung dĭng buăl anăn nao tar ƀar êlan dơ̆ng jak ba jih jang mnuih diñu ƀuh, wăt mnuih jhat wăt mnuih jăk. Snăn adŭ ƀơ̆ng huă bŏ hŏng mnuih.
  11Ƀiădah tơdah mtao mŭt čiăng dlăng phung hriê, ñu ƀuh tinăn sa čô êkei amâo hơô ao bi kuôl ôh. 12Ñu lač kơ pô anăn, ‘Ơ jiăng, si ih dưi mŭt tinei amâo hơô ao bi kuôl ôh?’ Mnuih anăn amâo thâo lŏ wĭt lač ôh. 13Leh anăn mtao lač kơ phung dĭng buăl ñu, ‘Kă jơ̆ng kngan ñu leh anăn hwiê ñu hlăm anôk mmăt ti tač; tinăn srăng mâo klei čŏk hia leh anăn klei kriêt êgei.’ 14Kyuadah lu mnuih arăng iêu, ƀiădah ƀiă mnuih arăng ruah.”

Klei Êmuh kơ Hră Jia

(Mark 12:13-17; Luk 20:20-26)

 15Hlăk anăn phung Pharisi nao bi trông čhai čiăng duah klei dưi kčŭt kơ Yêsu hlăm klei Ñu blŭ. 16Diñu tiŏ nao phung ƀĭng kna diñu mbĭt hŏng phung Hêrôt, lač, “Ơ Nai, hmei thâo kơ ih jing sa čô pô sĭt klă, mtô klei Aê Diê hŏng klei sĭt nik leh anăn ih amâo yap mnuih mdê mdê ôh; kyuadah ih amâo dlăng kơ klei arăng jing ôh. 17Snăn hưn kơ hmei ya ih mĭn. Bhiăn mơ̆ tuh jia kơ Sêsar amâodah hơăi?” 18Yêsu thâo klei mĭn jhat diñu, leh anăn lŏ wĭt lač, “Si ngă diih lông dlăng kâo, Ơ phung ai ngăm? 19Brei kâo dlăng prăk tuh jia anăn.” Diñu brei kơ Yêsu sa asăr prăk đơniê. 20Yêsu lač kơ diñu, “Hlei rup leh anăn hră čih anei?” 21Diñu lač, “Dŏ Sêsar.” Leh anăn Yêsu lač kơ diñu, “Snăn bi wĭt bĕ kơ Sêsar dŏ Sêsar, leh anăn bi wĭt bĕ kơ Aê Diê dŏ Aê Diê.” 22Tơdah diñu hmư̆ klei anăn, diñu bi kngăr; diñu lui Yêsu leh anăn đuĕ nao.

Klei Êmuh Djŏ kơ Klei Kbiă Lŏ Hdĭp

(Mark 12:18-27; Luk 20:27-40)

 23Hruê anăn mơh mâo phung Sadusi hriê kơ Yêsu, phung lač amâo mâo klei kbiă lŏ hdĭp ôh. Diñu êmuh kơ Yêsu snei, 24“Ơ Nai, Y-Môis lač, ‘Tơdah sa čô êkei djiê amâo mâo anak ôh, brei adei ñu čuê nuê čiăng bi mâo anak kơ ayŏng ñu.’ 25Snăn mâo hlăm phung hmei kjuh čô ayŏng adei. Ayŏng khua dôk mô̆ leh anăn djiê, amâo mâo anak ôh, leh anăn lui mô̆ ñu kơ adei ñu. 26Msĕ mơh adei anăp ñu leh anăn adei tal tlâo, tơl truh ti adei tal kjuh. 27Êdei kơ jih jang diñu, mniê anăn djiê mơh. 28Snăn ti hruê kbiă lŏ hdĭp, mniê anăn srăng jing mô̆ kơ hlei pô hlăm phung kjuh čô anăn, kyuadah jih jang diñu dôk leh mniê anăn sơăi?”
  29Ƀiădah Yêsu lŏ wĭt lač kơ phung Sadusi, “Diih čhuai leh kyuadah diih amâo thâo săng ôh Klei Aê Diê Blŭ čih, kăn thâo săng rei klei myang Ñu. 30Kyuadah hlăm hruê kbiă lŏ hdĭp êkei amâo lŏ dôk mô̆ ôh, mniê kăn lŏ dôk ung rei, ƀiădah diñu srăng jing msĕ si phung dĭng buăl jăk Aê Diê hlăm adiê. 31Bi kơ klei phung djiê kbiă lŏ hdĭp, diih amâo tuôm dlăng hĕ klei Aê Diê lač leh kơ diih, 32‘Kâo jing Aê Diê Y-Abraham, Aê Diê Y-Isăk, leh anăn Aê Diê Y-Yakôp?’ Ñu amâo jing Aê Diê kơ phung djiê ôh, ƀiădah Aê Diê kơ phung hdĭp.” 33Tơdah phung lu hmư̆ klei anăn, diñu bi kngăr kơ klei Yêsu mtô.

Klei Mtă Prŏng

(Mark 12:28-34; Luk 10:25-28)

 34Tơdah phung Pharisi hmư̆ Yêsu dưi leh hŏng phung Sadusi, diñu bi kƀĭn mbĭt. 35Sa čô khua klei bhiăn hlăm phung diñu êmuh snei čiăng lông dlăng Yêsu, 36“Ơ Nai, hlăm klei bhiăn ya klei mtă jing prŏng hĭn?” 37Yêsu lač kơ ñu, “Ih srăng khăp kơ Khua Yang Aê Diê ih hŏng jih ai tiê, hŏng jih mngăt, leh anăn hŏng jih klei mĭn ih. 38Klei mtă anăn jing prŏng hĭn leh anăn êlâo hĭn. 39Leh anăn klei mtă tal dua jing msĕ snăn mơh, Ih srăng khăp kơ pô riêng gah ih msĕ si kơ ih pô. 40Jih jang klei bhiăn leh anăn klei phung khua pô hưn êlâo čih kbiă mơ̆ng dua mta klei mtă anăn.”

Klei Êmuh Djŏ kơ Krist

(Mark 12:35-37; Luk 20:41-44)

 41Êjai phung Pharisi bi kƀĭn mbĭt, Yêsu êmuh kơ diñu snei,
  42“Ya diih mĭn kơ Krist? Hlei anak gơ̆ jing?” Phung Pharisi lač kơ gơ̆, “Anak Y-Đawit.” 43Yêsu lač kơ phung Pharisi, “Snăn si ngă Y-Đawit, êjai blŭ hŏng klei Yang Mngăt Jăk kčŭt pia kơ gơ̆ Khua Yang, lač,
   44‘Khua Yang lač kơ Khua Yang kâo,
   dôk gŭ bĕ Ih tĭng hnuă kâo,
   tơl kâo dưm phung roh Ih ti gŭ jơ̆ng Ih’?
45Tơdah Y-Đawit pia kơ Krist Khua Yang, si ngă Ñu dưi jing anak Y-Đawit lĕ?” 46Amâo mâo sa čô dưi lŏ wĭt lač kơ Ñu ôh, leh anăn dơ̆ng mơ̆ng hruê anăn amâo lŏ mâo pô jhŏng êmuh kơ Ñu sa klei ôh.

22

喜宴的比喻

（路14．15－24）

 1耶稣又用比喻对他们说： 2“天国好比一个王为他儿子摆设娶亲的宴席。 3他打发仆人去，请那些被邀的人来赴宴，他们却不肯来。 4王又打发别的仆人，说：‘你们去告诉那被邀的人，我的宴席已经预备好了，牛和肥畜已经宰了，各样都齐备，请你们来赴宴。’ 5那些人不理就走了，一个到自己田里去，一个做买卖去。 6其余的抓住仆人，凌辱他们，把他们杀了。 7王就大怒，发兵除灭那些凶手，烧毁他们的城。 8于是王对仆人说：‘喜宴已经齐备，只是所邀的人不配。 9所以你们要往岔路口上去，凡遇见的，都邀来赴宴。’ 10那些仆人就出去，到大路上，凡遇见的，不论善恶都招聚了来，宴席上就坐满了客人。 11王进来见宾客，看到那里有一个没有穿礼服的， 12就对他说：‘朋友，你到这里来怎么不穿礼服呢？’那人无言可答。 13于是王对侍从说：‘捆起他的手脚，把他扔在外边的黑暗里；在那里他要哀哭切齿了。’ 14因为被召的人多，选上的人少。”

纳税给凯撒的问题

（可12．13－17；路20．19－26）

 15于是，法利赛人出去商议，怎样找话柄来陷害耶稣， 16就打发他们的门徒同希律党人去见耶稣，说：“老师，我们知道你是诚实的，并且诚诚实实传上帝的道，无论谁你都一视同仁，因为你不看人的面子。 17请告诉我们，你的意见如何？纳税给凯撒合不合法？” 18耶稣看出他们的恶意，就说：“假冒为善的人哪，为什么试探我？ 19拿一个纳税的钱给我看！”他们就拿一个银币来给他。 20耶稣问他们：“这像和这名号是谁的？” 21他们说：“是凯撒的。”于是耶稣说：“这样，凯撒的归凯撒；上帝的归上帝。” 22他们听了十分惊讶，就离开他走了。

复活的问题

（可12．18－27；路20．27－40）

 23那天，撒都该人来见耶稣。他们说没有复活这回事，于是问耶稣： 24“老师，摩西说：‘某人若死了，没有孩子，他弟弟该娶他的妻子，为哥哥生子立后。’ 25从前，在我们这里有兄弟七人，第一个娶了妻，死了，没有孩子，撇下妻子给弟弟。 26第二、第三，直到第七个，都是如此。 27后来，那妇人也死了。 28那么，在复活的时候，她是七个人中哪一个的妻子呢？因为他们都娶过她。” 29耶稣回答他们说：“你们错了，因为不明白圣经，也不知道上帝的大能。 30在复活的时候，人也不娶也不嫁，而是像天上的天使一样。 31论到死人复活，上帝向你们所说的话，你们没有念过吗？ 32他说：‘我是亚伯拉罕的上帝，以撒的上帝，雅各的上帝。’上帝不是死人的上帝，而是活人的上帝。” 33众人听见这话，对他的教导非常惊讶。

最大的诫命

（可12．28－34；路10．25－28）

 34法利赛人听见耶稣堵住了撒都该人的口，他们就聚集在一起。 35其中有一个人是律法师⚓，要试探耶稣，就问他： 36“老师，律法上的诫命哪一条是最大的呢？” 37耶稣对他说：“你要尽心、尽性、尽意爱主—你的上帝。 38这是最大的，且是第一条诫命。 39第二条也如此，就是要爱邻⚓如己。 40这两条诫命是一切律法和先知书的总纲。”

基督与大卫的关系

（可12．35－37；路20．41－44）

 41法利赛人聚集的时候，耶稣问他们： 42“论到基督，你们的意见如何？他是谁的后裔呢？”他们说：“是大卫的。” 43耶稣说：“这样，大卫被圣灵感动，怎么还称他为主，说：
   44‘主对我主说：
  你坐在我的右边，
  等我把你的仇敌放在你脚下？’
 45大卫既称他为主，他怎么又是大卫的后裔呢？” 46没有一个人能回答一句话，从那日以后没有人敢再问他什么。