3

Tơlơi Đaŏ Kơnang Kơ Krist Ƀôdah Tơlơi Tui Gưt Tơlơi Juăt

1Ơ ƀing Galatia mlŭk mơgu ăh! Ƀing arăng hơmâo ngă jrao sat laih kơ ƀing gih! Kâo pơblang rơđah laih kơ ƀing gih tơlơi Yang Yêsu Krist ngă laih tơdang Ñu djai ƀơi kơyâo bơrơkal. 2Tui anŭn, kâo kiăng kơ ƀing gih pơruai kơ kâo kơnơ̆ng tơlơi anai đôč: Hiư̆m ngă ƀing gih tŭ mă laih Yang Bơngăt Hiam lĕ? Anŭn jing tơlơi yuakơ ƀing gih tui gưt laih kơ tơlơi juăt hă, ƀôdah anŭn jing tơlơi yuakơ ƀing gih đaŏ kơnang laih kơ tơlơi ƀing gih hơmâo hơmư̆ laih kơ tơlơi Krist? 3Ƀing gih jing mlŭk mơgu biă mă laih kar hăng anŭn! Tơdơi kơ ƀing gih jing hĭ laih ƀing đaŏ kơ Krist hăng tơlơi kơnang kơ Yang Bơngăt Hiam, sĭt ƀing gih ƀu dưi pơrơgoh pơhiam hĭ gih pô yua mơ̆ng tơlơi gih pô dưi ngă ôh! 4Abih bang tơlơi gleh tơnap ƀing gih tŭ anŭn kơnơ̆ng jing hĭ đôč đač đôč hă? Sĭt yơh, ƀu jing đôč đač ôh! 5Hiư̆m pă Ơi Adai pha brơi laih kơ ƀing gih Yang Bơngăt Ñu laih anŭn ngă laih khul tơlơi mơsêh mơyang tŏng krah ƀing gih lĕ? Sĭt yơh tơlơi anŭn ƀu djơ̆ yuakơ ƀing gih tui gưt kơ tơlơi juăt ôh, samơ̆ yuakơ ƀing gih đaŏ kơnang kơ tơlơi ƀing gih hơmâo hơmư̆ laih kơ tơlơi Krist yơh!
6Pơmĭn ƀlơ̆ng kơ Abraham, Hră Ơi Adai hơmâo tui anai, “Ñu đaŏ kơnang kơ Ơi Adai laih anŭn yuakơ tơlơi ñu đaŏ anŭn yơh Ơi Adai yap kơnăl kơ ñu jing tơpă hơnơ̆ng.” 7Tui anŭn, ƀing gih khŏm thâo hluh bĕ kơ tơlơi hlơi pô đaŏ kơnang kơ Krist, ñu anŭn jing kar hăng ană bă Abraham yơh. 8Tui hăng Hră Ơi Adai, Ñu pơkra hơdră hlâo laih kơ tơlơi Ñu či yap ƀing mơnuih Tuai jing tơpă hơnơ̆ng yua mơ̆ng tơlơi đaŏ kơnang kơ Ñu, laih anŭn Ñu pơruai lui hlâo tơlơi pơthâo hiam anŭn kơ Abraham tui anai, “Mơ̆ng ih yơh Kâo či bơni hiam kơ abih bang kơnung djuai mơnuih.” 9Tui anŭn, hlơi pô đaŏ kơnang kơ Krist, Ơi Adai či bơni hiam hrŏm hăng Abraham, jing pô hơmâo đaŏ kơnang laih kơ Ñu đưm hlâo adih.
10Ơi Adai či hơtŏm păh abih bang ƀing hlơi pô tui gưt kơ tơlơi juăt, yuakơ Môseh čih laih Hră Ơi Adai tui anai, “Kâo či hơtŏm păh yơh kơ hlơi pô ƀu tŏ tui kiăng kơ tui gưt abih bang tơlơi arăng čih pioh laih amăng Hră Tơlơi Juăt.” 11Sĭt yơh, Ơi Adai ƀu či yap kơ hlơi pô ôh tơpă hơnơ̆ng yuakơ ñu gir tui gưt tơlơi juăt, yuakơ tui hăng Ơi Adai hơmâo laĭ laih tui anai, “Ơi Adai yap kơ sa čô mơnuih tơpă hơnơ̆ng laih anŭn či ngă kơ gơ̆ hơdip yơh yuakơ gơ̆ đaŏ kơnang kơ Ñu.” 12Tơlơi tui gưt kơ tơlơi juăt jing ƀu hrup hăng tơlơi đaŏ kơnang kơ Ơi Adai ôh. Kơđai glaĭ, “Hlơi pô ngă tui nanao tui hăng tơlơi Ơi Adai hơduah kiăng amăng tơlơi juăt, ñu anŭn či hơdip yua mơ̆ng ngă tui hơdôm tơlơi anŭn yơh.” 13Krist pơklaih laih ƀing gơmơi mơ̆ng tơlơi Ơi Adai klă̱ kơđi yuakơ ƀing gơmơi ƀu tui gưt tơlơi juăt yua mơ̆ng tơlơi Ơi Adai pơkơhma̱l hĭ Ñu pơala brơi kơ ƀing gơmơi. Tơlơi Môseh čih laih amăng Hră Ơi Adai pơrơđah tơlơi anai jing sĭt, “Ơi Adai klă̱ kơđi kơ mơnuih jing pô arăng pŏng yol djai hĭ ƀơi kơyâo.” 14Krist pơklaih hĭ laih ƀing gơmơi hăng tơlơi Ñu ngă laih kiăng kơ Ơi Adai dưi bơni hiam kơ ƀing mơnuih Tuai kar hăng Ñu bơni hiam laih kơ Abraham, tui anŭn hăng tơlơi đaŏ kơnang kơ Krist yơh ƀing gơmơi dưi tŭ mă Yang Bơngăt Hiam jing Pô Ơi Adai ƀuăn brơi laih.

Tơlơi Ơi Adai Ƀuăn Laih Anŭn Tơlơi Juăt

15Ơ ƀing ayŏng amai adơi hơi, brơi kơ kâo pơruai bĕ hăng ƀing gih sa tơlơi hơmutu mơ̆ng tơlơi pơlir tŏng krah mơnuih mơnam. Tơdang dua čô pơtŭ ư kơ sa tơlơi bruă laih anŭn giŏng kơ ƀing gơñu pơdjă̱ kơnŏl pơkol čih laih, sĭt ƀu hơmâo hlơi pô ôh dưi pơjŏh hĭ ƀôdah thim mŭt hơget mơta tơlơi dơ̆ng amăng tơlơi pơtŭ ư anŭn. Ăt tui anŭn mơ̆n amăng tơlơi bruă anŭn tŏ tui anai. 16Hơdôm tơlơi ƀuăn Ơi Adai ƀuăn laih hăng Abraham laih anŭn hăng ană tơčô ñu. Hră Ơi Adai ƀu laĭ ôh “laih anŭn kơ ƀing ană tơčô ih,” kiăng laĭ kơ lu mơnuih mơnam, samơ̆ “laih anŭn kơ ană tơčô ih,” kiăng laĭ kơ sa čô, anŭn jing Krist yơh. 17Anai yơh jing tơlơi kâo kiăng laĭ: Hăng tơlơi juăt, Ơi Adai pơphŭn rai 430 thŭn tơdơi kơ anŭn, Ñu ƀu dưi lui hĭ ôh tơlơi pơgop Ñu hơmâo pơjing laih hăng Abraham laih anŭn tui anŭn pơrai hĭ tơlơi Ñu hơmâo ƀuăn laih. 18Yuakơ tơdah tơlơi tŭ mă kŏng ngăn jing tui gưt kơ tơlơi juăt, sĭt tơlơi tŭ mă anŭn ƀu kơnang kơ tơlơi ƀuăn dơ̆ng tah. Samơ̆ Ơi Adai khăp pap pha brơi laih kơ Abraham tơlơi Ñu ƀuăn laih.
19Tui anŭn, hơget tơlơi kơñăm kơ tơlơi juăt lĕ? Ơi Adai pha brơi tơlơi juăt kiăng kơ pơrơđah kơ mơnuih mơnam jing soh sat. Tơlơi juăt jing yom pơphan tơl Ană Tơčô Abraham rai laih. Ñu yơh jing Pô Ơi Adai pơhiăp kơčrâo nao laih tơdang Ñu ƀuăn laih hăng Abraham. Ơi Adai pơkiaŏ rai laih ƀing ling jang hiam kiăng kơ pơruai hơdôm tơlơi juăt kơ pô krah rơno̱m, Môseh, jing pô pơruai laih hơdôm tơlơi anŭn kơ ƀing mơnuih mơnam. 20Hăng pô krah rơno̱m, sa čô mơnuih ƀu thâo pơhiăp klă̱ anăp hăng sa grup mơnuih ôh. Samơ̆ Ơi Adai jing Sa, Pô ăt dưi pơhiăp klă̱ anăp hăng ƀing gơñu mơ̆n.
21Tui anŭn, tơdang Ơi Adai pha brơi laih tơlơi juăt sui ƀiă tơdơi kơ tơlơi Ñu ƀuăn kơ Abraham, Ñu pơplih hĭ laih mơ̆ tơlơi pơmĭn Ñu? Sĭt Ñu ƀu ngă tui anŭn ôh! Yuakơ tơdah Ơi Adai hơmâo pha brơi laih sa tơlơi juăt, jing tơlơi dưi djru brơi kơ mơnuih mơnam hơdip hlŏng lar, tui anŭn sĭt Ñu či yap mơnuih mơnam tơpă hơnơ̆ng yuakơ ƀing gơñu tui gưt laih tơlơi juăt anŭn. 22Samơ̆, tui hăng Hră Ơi Adai, Ñu hơmâo pơhaih laih kơ abih bang mơnuih mơnam amăng lŏn tơnah ƀu dưi pơdơi hĭ ngă soh ôh kar hăng ƀing mơnă ƀu dưi đuaĭ tơklaih hĭ ôh, tui anŭn tơlơi Ơi Adai hơmâo ƀuăn laih dưi pha brơi kơ ƀing hlơi pô đaŏ kơnang kơ Yang Yêsu Krist, kơnơ̆ng yuakơ ƀing gơñu đaŏ kơnang kơ Ñu yơh.
23Hlâo kơ Ơi Adai pơrơđah laih tơlơi pơthâo hiam, ƀing gơmơi, ƀing Yehudah jing ƀing khŏm tui gưt tơlơi juăt, pơmưn laih jing kar hăng ƀing mơnă ƀu dưi đuaĭ tơklaih hĭ ôh. Tơlơi anŭn truh laih kiăng kơ ƀing gơmơi dưi đaŏ kơnang kơ tơlơi pơthâo hiam tơdang Ơi Adai pơrơđah laih tơlơi anŭn. 24Tui anŭn, Ơi Adai git gai laih ƀing gơmơi, ƀing Yehudah, hăng tơlơi juăt tơl Krist rai, kiăng kơ yua mơ̆ng tơlơi đaŏ kơnang kơ Ñu yơh, Ơi Adai dưi yap kơ ƀing gơmơi jing tơpă hơnơ̆ng. 25Ră anai, kơ tơlơi Ơi Adai hơmâo pơrơđah laih tơlơi pơthâo hiam, Ñu ƀu git gai ƀing gơmơi yua mơ̆ng tơlơi juăt dơ̆ng tah.

Ƀing Ană Bă Ơi Adai

26Abih bang ƀing gih jing ƀing ană bă Ơi Adai mơ̆ng tơlơi ƀing gih đaŏ kơnang kơ Krist Yêsu yơh, 27yuakơ abih bang ƀing gih, tơdang ƀing gih pơgop laih hăng Krist laih anŭn arăng ngă baptem laih kơ ƀing gih, hơmâo pơgop hrŏm laih gih pô hăng Krist. 28Tui anŭn yơh, Ơi Adai ƀu ngă tơlơi pơkăh pơpha ôh tŏng krah ƀing Yehudah ƀôdah ƀing ƀu djơ̆ ƀing Yehudah, mơnuih hlŭn ƀôdah mơnuih rơngai, đah rơkơi ƀôdah đah kơmơi, yuakơ abih bang ƀing gih ăt pơgop hrŏm kar kaĭ mơ̆n hăng Krist Yêsu. 29Ăt tui anŭn mơ̆n, yuakơ ƀing gih lŏm kơ Krist, sĭt ƀing gih jing kar hăng ƀing ană tơčô Abraham yơh, laih anŭn Ơi Adai či bơni hiam kơ ƀing gih kar hăng Ñu hơmâo ƀuăn laih kiăng bơni hiam kơ Abraham.

3

Faith or Works of the Law

1You foolish Galatians! Who has bewitched you? Before your very eyes Jesus Christ was clearly portrayed as crucified. 2I would like to learn just one thing from you: Did you receive the Spirit by the works of the law, or by believing what you heard? 3Are you so foolish? After beginning by means of the Spirit, are you now trying to finish by means of the flesh? 4Have you experienced so much in vain—if it really was in vain? 5So again I ask, does God give you his Spirit and work miracles among you by the works of the law, or by your believing what you heard? 6So also Abraham “believed God, and it was credited to him as righteousness.”
7Understand, then, that those who have faith are children of Abraham. 8Scripture foresaw that God would justify the Gentiles by faith, and announced the gospel in advance to Abraham: “All nations will be blessed through you.” 9So those who rely on faith are blessed along with Abraham, the man of faith.
10For all who rely on the works of the law are under a curse, as it is written: “Cursed is everyone who does not continue to do everything written in the Book of the Law.” 11Clearly no one who relies on the law is justified before God, because “the righteous will live by faith.” 12The law is not based on faith; on the contrary, it says, “The person who does these things will live by them.” 13Christ redeemed us from the curse of the law by becoming a curse for us, for it is written: “Cursed is everyone who is hung on a pole.” 14He redeemed us in order that the blessing given to Abraham might come to the Gentiles through Christ Jesus, so that by faith we might receive the promise of the Spirit.

The Law and the Promise

15Brothers and sisters, let me take an example from everyday life. Just as no one can set aside or add to a human covenant that has been duly established, so it is in this case. 16The promises were spoken to Abraham and to his seed. Scripture does not say “and to seeds,” meaning many people, but “and to your seed,” meaning one person, who is Christ. 17What I mean is this: The law, introduced 430 years later, does not set aside the covenant previously established by God and thus do away with the promise. 18For if the inheritance depends on the law, then it no longer depends on the promise; but God in his grace gave it to Abraham through a promise.
19Why, then, was the law given at all? It was added because of transgressions until the Seed to whom the promise referred had come. The law was given through angels and entrusted to a mediator. 20A mediator, however, implies more than one party; but God is one.
21Is the law, therefore, opposed to the promises of God? Absolutely not! For if a law had been given that could impart life, then righteousness would certainly have come by the law. 22But Scripture has locked up everything under the control of sin, so that what was promised, being given through faith in Jesus Christ, might be given to those who believe.

Children of God

23Before the coming of this faith, we were held in custody under the law, locked up until the faith that was to come would be revealed. 24So the law was our guardian until Christ came that we might be justified by faith. 25Now that this faith has come, we are no longer under a guardian.
26So in Christ Jesus you are all children of God through faith, 27for all of you who were baptized into Christ have clothed yourselves with Christ. 28There is neither Jew nor Gentile, neither slave nor free, nor is there male and female, for you are all one in Christ Jesus. 29If you belong to Christ, then you are Abraham’s seed, and heirs according to the promise.